اصولا گوشه گیری در کودکان به معنای کم حرفی و حالت دفاعی نسبت به حضور در اجتماع است. کودکان گوشه گیر گاهی احساسات خود را بیان نمی‌کنند و والدین را سردرگرم می‌سازند. حالت پرخاشگری نیز در کودک گوشه گیردیده می‌شود. با چوبین همراه شوید تا بهترین راهکارهای برخورد درست با کودک گوشه گیر را بشناسید.
معمولا سکوت کودکان معنای متفاوتی نسبت به سکوت بزرگسالان دارد. کودکان زمانی که از عواقب صحبت کردن احساس ترس یا خجالت می‌کنند ترجیح می‌دهند ساکت باشند. این کودکان تصور می‌کنند در صورتیکه احساساتشان را بیان کنند اوضاع بدتر می‌شود و در نتیجه تمایل دارند مدتی را در تنهایی و انزوا سر کنند.
حتی ممکن است در مواقعی، کودک از نزدیک شدن دیگران احساس بی اعتمادی و ناامنی کند. در این شرایط کودک هرگونه نزدیک شدن و به قول معروف گرم گرفتن دیگران با خود را، مشکوک می‌داند و درنتیجه گوشه گیر می‌شود.
رفتار مناسب با کودک گوشه گیر
اما در این صورت چه رفتاری باید با کودک گوشه گیر داشت؟ با ما همراه باشید تا بهترین راهکارهای برخورد با کودک گوشه گیر را در یابید.
۱. نسبت به علاقه و سلیقه کودک گوشه گیر خود توجه نشان دهید و او را تحقیر نکنید
یکی از نکاتی که پیوسته در تمامی مقالات چوبین به آن تاکید می‌شود برقراری ارتباط صحیح والدین با کودکان است.درحقیقت نادیده گرفتن علایق کودک از اصلی ترین دلایل گوشه گیری است. ارتباط درست با کودک خود را بیاموزید. ما این ارتباط را در دو واژه صمیمانه و قاطعانه خلاصه می‌کنیم.
۲. احساسات کودک گوشه گیررا درک کنید
قطعا هم صحبتی با کسی که ناراحتی‌ها و مشکلات را درک میکند و در واقع شنونده خوبی است، برای همه و نه تنها کودکان، آرامش بخش است. برای اینکه کودک مشکلات خود را با شما در میان بگدارد، تنها کافی است شنونده خوبی باشید. زمانی که کودک تصور کند بزرگترها دائما به فکر ایراد گرفتن از او هستند و متوجه زبان او نمی‌شوند مشکلات خود را با شما مطرح نمی‌کند و این نتیجه ای جز سرخوردگی و گوشه گیری کودک در پی نخواهد داشت.
به شما توصیه می‌کنیم به او بگویید که احساساتش را درک می‌کنید و به او حق می‌دهید که در مواقعی ناراحت یا عصبانی شود. این اولین مرحله است. زمانی که دید کودک نسبت به شما یک شخصیت تحقیرکننده و ایراد گیر نباشد و برعکس شما را یک حامی و پشتبان درنظر بگیرد. کمترین تاثیر این کار این است که کودک به تدریج متوجه می‌شود احساساتش طبیعی است و نیازی به فرار از اجتماع و گوشه گیری نیست.
۳. از احساسات خود حرف بزنید
از اتفاقاتی که تجربه کرده‌اید و مشکلاتی که باعث شده شما ناراحت شوید ولی با دید بهتر قوی مانده‌اید، با کودک جرف بزنید. این کار به او کمک میکند دید بهتری نسبت به پیرامون خود پیدا کند. در واقع کودک اطمینان می‌یابد که شما نیز زمانی احساسات او را تجربه کرده اید و می‌توانید به او کمک کنید.
۴. به نظرات کودک اهمیت دهید
هیچ‌گاه کودک نباید گمان کند که چون سن کمتری نسبت به شما دارد در نتیجه از نظر شما حرف‌های او بی اهمیت و بی ارزش است. شما می‌توانید در مسائل مختلف نظر او را بپرسید و به او بفهمانید که نظر و دیدگاه او برای شما قابل توجه است.
عاقلانه ترین روش این است که محیط خانه خود را جوری سازماندهی کنید که هر عضو از خانواده، بتواند نظرات خود را محترمانه مطرح کند و در واقع یک کودک هم حق اظهار نظر داشته باشد. نه تنها برای مقابله با گوشه گیری بلکه برای بنا نهادن یک اصل تربیتی اصولی در فضای خانه، حتما به این موضوع توجه ویژه داشته باشید.
۵. خطاهای خود را گردن بگیرید
این مورد نیز مانند مورد قبل نه تنها برای مقابله با گوشه گیری بلکه برای مقابله با بسیاری از مشکلات کارساز است. هر عضو از خانواده در مواقعی که اشتباه میکند بایستی مسئولیت اشتباهات خود را بپذیرد. به شما توصیه می‌کنیم این قانون را همیشه اجرا کنید و تفاوتی بین اعضای خانواده بنا به سن یا موارد دیگر قائل نشوید. این روش تربیتی باعث می‌شود کودک مسئول خطاهای خود است و می‌تواند آن را جبران کند و در نتیجه ترس بهانه‌ای برای گوشه گیری او نخواهد شد.
۶. منطقی باشید
در همه شرایط منطقی باشید. اگر کودک اشتباهی کرد با منطق با او برخورد کنید. اگر کودک بداند شما متناسب با اشتباهاتش منطقی با او برخورد می‌کنید، راحت تر اشتباهاتش را درمیان می‌گذارد و این باعث اعتماد بنفس او خواهد شد که خود راهکاری برای مقابله با گوشه گیری و انزوای او است.
۷. صحبت‌های شبانه
شب‌ها قبل از خواب اوقات مناسبی برای صحبت کردن درمورد اتفاقات روز است. این زمان را همیشه اما کوتاه درنظر بگیرید. بهتر است ما به شما توصیه‌ای برای موضوعات قابل صحبت در این اوقات ندهیم. چرا که قطعا خودتان با نزدیک شدن به کودک و رعایت نکاتی که پیش تر ذکر شد خواهید توانست تغییر زیادی در روحیه کودک ایجاد کنید.
۸. به آنها زمان دهید
زمانی که درباره‌ی مسائل و مشکلات مختلف گفت‌وگو می‌کنید، باید به او نیز فرصت حرف‌زدن بدهید. تلاش کنید که در این لحظه، به پاسخ دادن او اصرار نکنید. این روش برخورد مخصوصا برای کودکان پسر اهمیت بیشتری دارد؛ چراکه ازبین رفتن احساس دفاعی تهاجمی آنها، به زمان بیشتری نیاز دارد. می‌توانید به کودک خود بگویید: «می‌دانم که چه احساسی داری. فردا بیشتر با هم صحبت می‌کنیم تا شاید ایده‌ی جدیدی به ذهن‌مان برسد.»
۹. مراقبت اظهارنظر خود درباره‌ی دیگران باشید
اگر دائما از دیگران انتقاد می‌کنید یا اصطلاحا آنها را قضاوت می‌کنید، کودک شما مضطرب می‌شود که مبادا او نیز مورد انتقاد و قضاوت شما قرار دارد.
گوشه گیری در کودکان و تمایل نداشتن آنها به حرف‌زدن، نگرانی بزرگ بسیاری از والدین است. اما اگر صبور باشید و اشتباهات آنها را تحمل کنید، اگر احساسات آنها را درک کنید و بشناسید، اگر از تجربه‌ی ناامیدی و فرسودگی خود حرف بزنید و مهم‌تر از همه، اگر با اشتیاق به علایق آنها بپردازید و برای نگرانی‌های آنها ارزش قائل شوید، کودک گوشه گیر شما ازبهبود پیدا میکند و از احساسات خود با شما حرف می‌زند.
برای دیدن محصولات چوبین اینجا کلیک کنید.
