در این مقاله قصد داریم به یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های والدین، یعنی علت عصبانیت و پرخاشگری در کودکان بپردازیم. تحقیقات روانشناسی ثابت کرده است، پرخاشگری کودکان ممکن است در بزرگسالی نیز ادامه بیاید و درنتیجه به اهمیت زیاد اصلاح این رفتار در دوران کودکی تاکید شده است.
در ابتدا شما را با مفهوم پرخاشگری آشنا خواهیم کرد، سپس علت به‌وجود آمدن این اختلال رفتاری در کودک و بهترین راهکارهای مقابله با آن بررسی خواهد شد.
این مقاله جذاب را از چوبین دنبال کنید.
تعریف عصبانیت و پرخاشگری کودکان
در مورد پرخاشگری تعاریف و نظرات متفاوتی وجود دارد. اما آن‌چه همگان قبول دارند این است که پرخاشگری در تمام افراد وجود دارد و طبیعی است اما نه به صورت دائم. در واقع هرکس در مواقعی ممکن است بنا به دلایلی عصبانی و پرخاشگر شود. در این حالت معممولا رفتارها و حرکات شخص عصبانی، بدون کنترل است و باعث رنجش اطرافیان خواهد شد. اما آن‌چه برای بسیاری از والدین عجیب به‌نظر می‌رسد، خوی پرخاشگری و عصبانیت در کودکان است.
در این شرایط معمولا والدین سردرگرم خواهند شد که چگونه بایستی با عصبانیت کودک مقابله کنند. برخی از والدین در مقابل عصبانیت کودکان مغلوب می‌شوند و فقط برای اینکه آتش عصبانیت کودک را بخوابانند تسلیم تمامی درخواست‌های او خواهند شد.
برخی دیگر از والدین مقابله و ایستادن جلوی کودک را ترجیح می‌دهند و نهایتا با متکی شدن به تنبیه، کودک را آرام می‌کنند، یا به بیان بهتر کودک را سرجای خود می‌نشانند!
با چوبین همراه باشید تا مهارت‌های صحیح تربیتی مقابله با کودک پرخاشگر را برای همیشه بیاموزید.
عوامل و علت اصلی عصبانیت و پرخاشگری کودکان
برنامه غذایی نادرست
معمولا هنگامی که تغدیه کودک کافی و صحیح نیست، میزان قندخون او کاهش می‌یابد. قندخون ارتباط مستقیمی با فعالیت مغز دارد و واضح است در صورت خارج شدن آن از حد نرمال، رفتارهای غیرطبیعی از فرد رخ دهد. بدخلقی و عصبانیت از جمله پیامدهایی است که نامتناسب بودن تغدیه با میزان فعالیت بدنی در پی دارد.
تقلید از والدین و بزرگترها
تقریبا همه کودکان دائما از والدین خود الگوبرداری می‌کنند. رفتار والدین چه مثبت باشد و چه منفی، از نگاه کودکان قابل تقلید است. اگر در خانواده میان اعضا پرخاشگری و خشم حاکم باشد، پدید آمدن پرخاشگری در کودک، کاملا قابل انتظار است.
بنابراین برای تربیت صحیح کودک، دائما در نظر بگیرید که تک تک جملات و حرکات شما تحت نظر کودک شما است و این بار مسئولیت را به درستی به دوش بکشید. البته لازم به ذکر است، کودک علاوه بر تقلید از پدرومادر، از تمامی اطرافیان خود نیز الگوبرداری می‌کند. بنابراین در انتخاب دوستان کودک نیز توجه داشته باشید.
تهدید و تنبیه
این مورد با مورد قبل ارتباط تنگاتنگی دارد. معمولا خانواده‌هایی که بین اعضا آن ارتباط صمیمانه وجود نداشته باشد و هر فردی با پرخاشگری و زور حرف خود را به کرسی بنشاند، از روش تهدید و تنبیه استفاده زیادی می‌کنند.
در نظر داشته باشید که کودک نیز مثل بزرگترها منظق را درک می‌کند و اگر با او صمیمانه و با منطق برخورد شود هرگز نیازی به تنبیه و تهدید نیست. بهره گیری از این روش‌ها، علاوه بر سایر تاثیرات بسیار مخرب، میزان خشم و عصبانیت کودک را دوچندان می‌کند.
تسلیم شدن والدین در برابرعصبانیت و پرخاشگری کودکان
همانطور که پیش‌تر اشاره‌ای به آن شد، برخی والدین در مقابل خشم کودکان مغلوب می‌شوند و برای آرام کردن کودک، به تمامی خواسته‌های او تن می‌دهند. این دسته از والدین کم حوصله، غالبا به این رفتار اشتباه خود برچسب مهربانی و دلسوزی می‌زنند. آن‌ها معتقداند تحمل دیدن عصبانیت و ناراحتی کودک را ندارند و چاره‌ای ندارند که به تمام درخواست‌های او عمل کنند.
این در حالی است که مهم‌ترین علت عصبانیت و پرخاشگری کودکان، تاثیرات بسیار بد آن در دوران بزرگسالی است. در روش تربیتی این دسته از والدین، کودک متوجه می‌شود اگر پرخاشگری کند و زور بگوید می‌تواند به خواسته‌های خود برسد و این یک روش خوب و کارساز است.
راهکار های مقابله باعصبانیت و پرخاشگری کودکان
اکنون زمان آن فرا رسیده است که با روش‌های نادرست تربیتی برای اصلاح پرخاشگری در کودک خداحافظی کنید. چوبین در ادامه تعدادی از بهترین راهکارهای تربیتی اصلاح و مقابله با پرخاشگری کودکان را ارائه می‌دهد. با ما همراه باشید.علت عصبانیت و پرخاشگری کودکان
علت عصبانیت و پرخاشگری کودکان را بیابید
قطعا پرخاشگری و عصبانیت چه در کودکان و چه دربزرگسالان بی علت نیست. شناسایی و کشف علت عصبانیت کودک، بر عهده پدرومادر است. همانطور که در مقالات پیشین چوبین نیز به آن اشاره شد، با کودک خود ارتباط صمیمانه برقرار کنید. این ارتباط با صحبت کردن با کودک و گوش دادن به درددل‌های او به سادگی ممکن است و نیازی به کار خارق العاده‌ای نیست.
سعی كنید بفهمید چه اتفاقی روی داده كه موجب عصبانیت فرزندتان شده است. بدخلقی و عصبانیت، بی دلیل ایجاد نمی گردد. سعی كنید بفهمید كه بر كودكتان چه گذشته است.
پرخاشگری نکنید
گاهی پدرومادر پابه‌پای کودک عصبانی، داد و فریاد می‌کشند و هرچقدر کودک جیغ بزند آن‌ها نیز صدای خود را بالاتر می‌برند، تا درنهایت کودک را ساکت کنند. اگرچه این روش اولین و ساده‌ترین راهکاری است که برای آرام کردن کودک ممکن است به ذهن والدین برسد، اما جزو بدترین روش‌ها است.
تحت هر شرایطی آرامش و خونسردی خود را حفظ کنید و بر اعصاب خود مسلط باشید. قاطعانه و منطقی صحبت کنید. از مهارت‌های کنترل خشم مانند تنفس‌های عمیق استفاده کنید. شما هرگز نباید مانند کودک یا بدتر از آن رفتار کنید.
تکنیک تغییر وضع
این تکنیک بیان می‌کند زمانی که کودک عصبانی است با تغییر وضع حواس او را به جای دیگری متمرکز کنید. در واقع شما با تغییر محیط کودک می‌توانید او را از حالت عصبانیت خارج کنید و به قول معروف اجازه کش دار شدن مسئله را ندهید.
تغییر وضع با عوض‌کردن کلی محیط مثل بردن‌کودک به پارک یا تغییر جزئی مانند پخش یک کارتون جذاب برای کودک همراه‌باشد.
فراموش نکنید که شما بایستی روش استفاده از این تکنیک را به تدریج دریابید و راهکارهای آرام کردن مختص کودک خود را کشف کنید.
برخورد قاطعانه
درمورد عصبانیت کودک مخصوصا زمانی که او درصدد آسیب‌زدن به خودش و یا وسایلش است کاملا قاطعانه برخورد کنید. به او بفهمانید که در مقابل چنین حرکاتی کاملا جدی هستید به گونه‌ای که به هیچ وجه نباید دوباره این رفتار را تکرار کند.
چرا رفتار قاطعانه دلیل بر بی‌مهری نیست
واقعیت این است که رفتار قاطعانه و صمیمانه همزمان با هم، تکنیکی است که اکثر افراد از آن بی‌بهره هستند. به عنوان یک پدر یا مادر مسئول در تربیت کودک، سعی کنید این تکنیک را بیاموزید و همیشه از آن استفاده کنید.
همیشه با کودک خود صحبت کنید و به حرف‌ها و دلایل عصبانیت او گوش کنید. به او نشان دهید که درددل‌هایش برای شما بسیار بااهمیت است. به او ثابت کنید تحت هر شرایطی او را دوست دارید حتی وقتی کارخطایی می‌کند و عصبانی می‌شود. اگر بتوانید با مهربانی و هم‌صحبتی کودک عصبانی را آرام کنید تقریبا دو سوم راه را پیش رفته‌اید!
اکنون وقت آن فرار رسیده که قضاوت کنید چگونه رفتار نادرست والدی می‌تواند زمینه ساز به‌وجود آمدن یک فرد زورگو و مستبد در جامعه شود!
